Witam serdecznie!

W tym tygodniu porozmawiamy sobie o zwierzętach.

Temat tygodnia : „Zwierzęta duże i małe”

Karta Pracy cz.4. str. 34, 35,36, 37,38                                                                            

-  Proponowany zestaw ćwiczeń na ten tydzień -  rozwijanie sprawności fizycznej dzieci

              https://www.youtube.com/watch?v=WzDEcaqDaYs

- Kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkiem - pamiętajmy i przypominajmy dzieciom o konieczności mycia rąk z przestrzeganiem kolejnych etapów tej czynności.

-,, Zwierzęta małe i duże” – doskonalenie umiejętności uważnego słuchania tekstu i wypowiadania się na temat jego treści, rozwijanie percepcji słuchowej.

Rodzic czyta opowiadanie

Zwierzęta małe i duże

Maciej Bennewicz

– Osa! – Ada zaczęła nerwowo machać rękami, żeby odgonić owada.

– To nie jest osa, tylko pszczoła – stwierdziła spokojnie babcia. – Przestań machać, to spokoj­nie odleci i nic ci nie zrobi. A jak machasz, to możesz ją tylko zdenerwować. Pomyśli, że chcesz jej zrobić krzywdę.

– Skąd wiesz, babciu, że to pszczoła? – spytała Ada.

– Mój tata był pszczelarzem, a teraz mój brat, Stanisław, również zajmuje się pszczelarstwem. Całe dzieciństwo mieszkaliśmy z pszczołami. Osy są dłuższe i jaśniejsze od pszczół. A pszczółki są krępe, grubiutkie i ciemne. Mają też więcej brązowych włosków. Pewnie szukała tutaj pyłku kwiatów. Pszczoły rzadko kogoś żądlą bez powodu, to bardzo pożyteczne owady.

– Wiem, babciu, robią miód – stwierdziła Ada.

– Tak, aniołku. – Babcia czasem w ten miły sposób zwracała się do Ady. – Pszczoły wytwa­rzają miód z pyłku kwiatów. Muszą się dużo napracować, żeby zebrać zapasy. Jeden słoiczek miodu to praca setek pszczół.

– Babciu, a skąd pszczoły wiedzą, dokąd mają lecieć po ten pyłek, z którego robią miód – spytał Adam. – Przecież nie potrafią mówić. Nie mogą spytać o drogę, nie mają też map ani nawigacji.

– Pszczoły wylatują z ula na zwiad. Jeśli któraś z nich znajdzie pole pełne smakowitego pyłku kwiatowego, na przykład kwitnącego rzepaku, lub aleję lip, wówczas zbiera pyłek i wraca do ula. Na miejscu informuje pozostałe pszczoły w ich specjalnym, tajemniczym języku.

– W tajemniczym języku? – zdziwił się Adam.

– Tak – przytaknęła babcia. – Pszczółka tańczy i w ten sposób pokazuje innym pszczołom, którędy lecieć na pole obfite w pyłek, jak jest daleko i jakie znaki po drodze wskażą właściwy kierunek.

– Tańczy? – powtórzyła Ada.

– Tak jest, macha skrzydełkami, wykonuje specjalne kroki i to jest tajemnicza mowa pszczół. Inne się przyglądają, a potem, żeby zapamiętać trasę, naśladują ruchy mądrej przewodniczki. I już kilka chwil później pole jest pełne pszczół, które zbierają pyłek. Pszczoły przenoszą pyłek z kwiatu na kwiat, dzięki czemu zapylają kwiaty, a te mogą potem zmieni się w owoce.

– A przy okazji z pyłku powstaje miód – dodała Ada.

– Znakomicie – pochwaliła ją babcia.

– Pszczoła jest prawie takiego samego koloru jak żyrafa – stwierdził Adam, który przeglądał właśnie książkę o zwierzętach. – Czy żyrafy też zapylają kwiaty? – Chłopiec wskazał fotografię, na której długi język żyrafy dotykał liści na wysokim drzewie.

– Nie, syneczku – odpowiedziała babcia, która była biologiem, dlatego znała się na zwierzę­tach jak nikt w rodzinie. – Żyrafy jedzą liście. Muszą szybko obgryźć jedno drzewo akacji, gdyż ta roślina potrafi ostrzegać inne w pobliżu przed intruzami.

– Babciu, w jaki sposób akacje ostrzegają się nawzajem? – spytała Ada.

– Po kilku minutach obgryzania sok w liściach robi się gorzki i przestaje żyrafom smakować. Dzięki temu akacja traci tylko trochę liści. Gdyby nie ten ochronny zabieg, mogłaby stracić ich zbyt wiele i nie przeżyć. Jednak dzięki mechanizmowi obronnemu chroni siebie i inne drzewa w pobliżu, które na sygnał także gorzknieją.

– Bardzo mądre te akacje – stwierdziła Ada.

– Ciekawe, czy na świecie są jeszcze inne zwierzęta w podobnym kolorze jak pszczoły i żyrafy – zamyślił się Adam.

– Nie mówi się „w kolorze” tylko w podobnym umaszczeniu, prawda, babciu? – Ada zrobiła mądrą minę.

Adam wzruszył ramionami i ostentacyjnie odwrócił się, zakrywając książkę.

– Można mówić, jak się chce – żachnął się.

– Zamiast się kłócić i robić sobie przykrość, poszukajcie zwierząt podobnych do pszczół, czy­li żółto-pomarańczowo-brązowych – zarządziła babcia.

Pogłaskała Adama po głowie i poprosiła o przyniesienie kilku książek. Po chwili na stole pojawiły się zdjęcia i rysunki tygrysa, szerszenia, kota domowego, psa, kameleona i konia.

– Co do słowa „umaszczenie” to prawda, tak się mówi – stwierdziła babcia. – Kolor zwierzę­cia to inaczej jego umaszczenie. Hodowcy koni nazywają w bardzo ciekawy sposób różne kolo­ry, czyli umaszczenia tych zwierząt. Na przykład koń, który wydał się wam podobny do pszczo­ły, nosi nazwę srokacz albo inaczej koń maści srokatej.

Adam wstał i po chwili przyniósł kolejną książkę, tym razem z fotografiami koni.

– Naucz nas, babciu, maści koni – zaproponował i wskazał palcem jasnobrązowego konia z ciemnobrązową grzywą.

– To koń gniady – odpowiedziała babcia, poprawiając okulary.

Adam przerzucił kilka kartek i w końcu jego palec trafił na szarobiałego konia w czarnobrą­zowe ciapki.

– Wygląda jak lody straciatella – ucieszyła się Ada. – Uwielbiam ten smak.

– To jest maść taranta albo tarantowata – stwierdziła babcia.

Adam wskazał czarnego konia.

– To koń kary – odpowiedział babcia. – Ten ma granatowy połysk, więc mówi się o nim koń kruczy, bo ma umaszczenie podobne do tego ptaka. U koni mówimy o umaszczeniu, u ptaków – o upierzeniu.

– A kruki, babciu, co to za ptaki? – spytała Ada.

– Kruki żyją bardzo długo. Najstarszy żył ponoć w Londynie na zamku Tower. Miał 44 lata. Kruki łączą się w pary na całe życie. Potrafią bronić swego terytorium i są wszystkożerne, czyli jedzą, co im do dzioba wpadnie. – Babcia zaśmiała się i wyciągnęła z szafki herbatniki.

– Super, znamy już cztery umaszczenia koni! – Adam aż klasnął w ręce z radości. – Srokacz, gniady, taranta i kary.

– Oraz zwyczaje pszczół, żyraf i kruków – uzupełniła Ada.

– Proponuję małe powtórzenie. Wydrukujemy czarno-białe rysunki koni, a wy pokoloruje­cie je zgodnie z poznanym umaszczeniem.

– Super! – ucieszyły się dzieciaki.

– Babciu, a można narysować srebrnego konia – spytała Ada. – Takiego jak jednorożec?

– Oczywiście, że tak, koń o srebrnym umaszczeniu to maść siwa lub biała, a lekko kremowa to jeleniowata.

Rozmowa na temat przeczytanego opowiadania:

·       O jakich zwierzętach opowiadała bab­cia?

·        Czy zapamiętaliście, czym różni się pszczoła od osy?

·       Skąd pszczoły wiedzą, gdzie mają lecieć po pyłek kwiatowy?

·       Jak myślicie, czy takie naśladowanie ruchów pszczoły jest proste?

·       Jakie inne zwierzęta mają „kolor” podobny do pszczół?

·       Czy wiecie dlaczego zwierzęta mają paski? (Paski służą za kamuflaż i zapewniają ochronę przed drapieżnikami. Pomagają też regulować temperaturę ciała –czarne paski pochłaniają ciepło, a jasne je oddają).

https://www.youtube.com/watch?v=NQ5RZwOg8oQ   

- ,,Pszczółki” zabawa ruchowa; rozwijanie sprawności fizycznej i koordynacji wzrokowo – ruchowej, doskonalenie umiejętności orientacji w schemacie własnego ciała.

Rodzic zaprasza  dziecko  do zabawy,  prosi aby  naśla­dowało  bzyczenie oraz lot  pszczoły za pomocą rąk. Dziecko  unosi i opuszcza ręce, zatacza koło i siada na kwiatku. Następnie dziecko , unosząc ręce bzyczy wysokim głosem, a opuszczając, niskim. Kiedy „pszczoły” siadają na kwiatku, zastygają w milczeniu.

- „Jak wygląda znak odejmowania?” – doskonalenie umiejętności ma­tematycznych, ćwiczenie odejmowania i zapisywania działania, przeliczania obiektów.

https://www.youtube.com/watch?v=fTKcVN37SjM 

- „Jak wygląda znak odejmowania? – zabawa ruchowa.

• Rodzic prezentuje dziecku sposób pisania znaku odejmowania.
• Następnie prosi dziecko, by spróbowało go pokazać za pomocą różnych części ciała, ułożyć z klocków, ułożyć ze sznurka.
• Na koniec dziecko pisze znak odejmo­wania w powietrzu i na podłodze.

Zachęcam do wykonania :

KPcz.4str. 34a – przeliczanie zwierząt, zapisywanie odejmowania.

KPcz.4str. 34b – wykluczanie ze zbioru, odszukiwanie zwierzęcia, które nie pasuje do pozosta­łych. Rysowanie zwierzęcia zgodnie z instrukcją.

-,, Porządkujemy zoo”- rozwijanie kompetencji językowych poprzez analizę i syntezę głosek i sylab w słowach, rozwijanie słuchu fonematycznego, doskonalenie percepcji wzrokowej, czytanie wyrazów.

 Podziel nazwę zwierzęcia na sylaby i wyodrębnij głoskę w nagłosie i wygłosie  (czyli na początku i na końcu wyrazu).MAŁPA, ZEBRA, WILK, LIS, ANTYLOPA, HIPOPOTAM, PAPUGA. Ułóż nazwy zwierząt z liter alfabetu (jeśli posiadasz taki alfabet)

- „Mapa świata”– rozwijanie zainteresowań przyrodniczych, doskonalenie umiejęt­ności wypowiadania się na określony temat.

Rozmowa kierowana:

Rodzic  prezentuje dziecku  mapę świata, wskazuje kontynenty i podaje ich nazwy. Prezentuje fotografie zwierząt zamieszkujących różne kontynenty. Wspólnie z dzieckiem odszukuje na mapie Afrykę. Przygląda się zwierzętom przedstawionym na mapie. Zwraca uwagę na ich wygląd, sposób poruszania się, budowę. Pyta dziecko, co wie na temat zwierząt przedsta­wionych na mapie.

·       Odszukaj na mapie Afrykę. Jakie zwierzęta żyją na tym kontynencie? Nazwij te zwierzęta. 

https://www.youtube.com/watch?v=wBcT8Hm4Xtg 

- „Bilety do zoo” – zabawa matematyczna; doskonalenie umiejętności matematycznych – rozpoznawanie modeli monet i banknotów o niskich nominałach.

Potrzebna będą monety i banknoty. Dziecko przypomi­nają sobie wygląd i nominały poszczególnych monet i banknotów.

·       Adam chce kupić bilet do zoo dla siebie i dla taty. Bilet dla do­rosłego kosztuje 6 zł, dla dziecka – 4 zł. Jakimi monetami może zapłacić za swój bilet?

- Wybierzcie odpowiednie monety i ułóżcie je.

- Czy istnieje tylko jeden sposób zapłaty?

Dzieci dodają odpowied­nie wartości, posługując się monetami.

·       Adam zaprosił do zoo Adę. Ile zapłacą za bilety?

·       Ada idzie do zoo z mamą. Ile zapłacą za bilety?

- Zoo – masaż do fragmentu wiersza Bolesława Kołodziejskiego.

Rodzic dobiera się parę z dzieckiem : jedna osoba  leży na brzuchu, drugie wykonuje masaż jego pleców. Potem następuje zmiana ról.

Zoo

Bolesław Kołodziejski

Tu w zoo zawsze jest wesoło, (masujemy plecy otwartymi dłońmi)

tutaj małpki skaczą wkoło, (wykonujemy ruchy naśladujące skoki po okręgu)

tutaj ciężko chodzą słonie, (naciskamy płaskimi dłońmi)

biegną zebry niczym konie, (lekko stukamy pięściami)

żółwie wolno ścieżką człapią, (powoli, lekko przykładamy płaskie dłonie)

w wodzie złote rybki chlapią. (…) (muskamy raz jedną, raz drugą ręką)

-,,Afrykańskie zwierzątko”- zabawy plasteliną; rozwijanie  wyobraźni i sprawności manualnej

Zadaniem dziecka jest ulepienie z plasteliny jednego afrykańskiego zwierzęcia.

Czekam na zdjęcia z waszymi zwierzątkami.

Życzę udanej zabawy

- ,,Idziemy do zoo”- wysłuchanie piosenki; zabawa taneczna według pomysłu dziecka.

https://www.youtube.com/watch?v=rXz-hKkUvoM 

Zachęcam do wykonania :

KP cz.4 str. 35a – czytanie wyrażeń, dopasowywanie ich do ilustracji zwierząt.  KPcz.4str. 35b – podawanie nazw zwierząt, podpisywanie ilustracji po śladzie, ćwiczenia artykulacyjne.

KPcz.4str. 38a – kącik grafomotoryczny, pisanie nazw zwierząt po śladzie.

- ,,Tylko raz” –  doskonalenie umiejętności słuchania utworu i wypowiadania się na te­mat jego treści, wdrażanie do poszanowania świata roślin i zwierząt.

"Tylko jeden raz"

M. Buczkówna

 Chcą żyć, jak i ty żyjesz,
wszystkie na świecie zwierzęta,
i mrówki, i żaby, i żmije,
i pszczoła wiecznie zajęta.

Przypatrz się z bliska dżdżownicy,
biedronce, jak kropki liczy,
jaskółce, jak gniazdo kleci,
jak pająk rozsnuwa sieci.

I paź królowej - motyl -
niech fruwa tęczowo - złoty,
i ślimak środkiem dróżki
niech pełznie, wystawia różki…

Niech skacze pasikonik,
niech świerszczyk w trawie dzwoni…
Dla nich kwitnie łąka, dla nich rośnie las.
Jak i ty – żyją tylko raz

 Rozmowa kierowana :

·       O jakich zwierzętach jest mowa w wierszu?

·       Gdzie moż­na je spotkać?

·       Co jest ich wspólnym marzeniem?

Rodzic porządkując odpowiedzi dziecka podkreśla, że nie­zależnie od gatunku, każdy ma prawo do życia i każdy jest potrzebny, dlatego należy mu się szacunek.

https://www.youtube.com/watch?v=bKsmty6pm6k

- Zwierzęta Żyjące w polskich lasach- praca plastyczna; 

 Narysuj zwierzęta żyjące w polskich lasach wybrane przez siebie.

Czekam na zdjęcia z waszymi zwierzątkami.

 Zachęcam do wykonania :

KPcz.4 str.36a – nazywanie zwierząt, dzielenie nazw na głoski, zapisywanie pierwszej i ostatniej litery.

KPcz.4str.36b – pisanie wyrazów po śladzie, odczytywanie prostych wyrazów, nazywanie zwierząt i łączenie ich z odpowiednim wyrazem

- „Zwierzęta leśne” – poszerzanie słownika czynnego dzieci o nazwy związane ze zwierzętami, doskonalenie umiejętności wypowiadania się na określony

https://www.youtube.com/watch?v=So2fgFBvc0g  https://www.youtube.com/watch?v=OPKWIj_ruxg https://www.youtube.com/watch?v=WKIjwCT_oMI 

Dziecko opisuje  poszczególne zwierzęta. Mówi, które zna, a których nie

Roślinożerne: sarna, jeleń, zając, wiewiórka, dzik.

Drapieżniki: wilk, lis, kuna, borsuk, sowa.

Rozmowa kierowana:

·       Jak myślicie, co jedzą zwierzęta roślinożerne, a czym odżywiają się drapieżniki?

·       Jak powinniśmy zachowywać się w lesie?

·       Jak należy się zachować, kiedy zobaczymy w lesie dzikie zwierzę?

Rodzic  prosi dziecko o uzasadnienie, dlaczego kontakt z dzikimi zwierzętami może być niebezpieczny:

• Co może się stać, gdy napotkamy żmiję, niedźwiedzia, wilka, dzika?

Zwrócenie uwagi na to, że dzikie zwierzęta atakują ludzi wyłącznie w sytu­acji zagrożenia. Raczej chronią się przed ludźmi niż wychodzą im naprzeciw.

- „Stary niedźwiedź mocno śpi” – zabawa ruchowa.

- ,,Idziemy do zoo”- rozwijanie sprawności ruchowej, interpretowanie ruchem treści utworu.

https://www.youtube.com/watch?v=rXz-hKkUvoM

Zachęcam do wykonania :

KPcz.4 str. 37a – odnalezienie ukrytych zwierząt i zaznaczenie ich.

KPcz.4str. 38b – kącik grafomotoryczny, rozwiązywanie działań, zapisywanie wyników

- „Pies przyjacielem człowieka” – poszerzanie słownika czynnego dzieci o nazwy związane z psami.

Dziecko  rozpoznaje wśród zdjęć znajome mu  rasy psów. Omawia ich wygląd..

Rodzic  pyta dziecko , czy prawdziwe jest powiedzenie:

·       Pies przyjacielem człowieka. Jeśli tak, to w jakich sytuacjach przejawia się ta przyjaźń?

Dziecko podaje przykłady. Następnie wspólnie zastanawiają się, w jaki sposób należy dbać o psa.

-  „Bądźmy bezpieczni”, „Uwaga! Zły pies” – poszerzanie słownika czynnego dzieci o skojarzenia związane z nieznajomymi zwierzętami.

Rozmowa kierowana:

• Czy wszystkie psy są przyjazne?
• Czy można pogłaskać nieznanego psa?
• Czy należy uciekać przed psem, który nas goni?
• Czy można odwracać się tyłem do dużego psa?
• Czy można patrzeć psu prosto w oczy?
• Jaką pozycję przyjąć w razie ataku psa?
• W jakich sytuacjach psy bywają groźne, agresywne?

Rodzic z dzieckiem ustalają wspólnie  czego nie wolno robić, kiedy spotka się na swojej drodze obcego psa (podchodzić zbyt blisko, zacze­piać, zabierać czegoś, uciekać).

Rodzic omawia, jak  może wyglądać atak psa, i jak należy się wówczas zachować:

• Pies, gdy zamierza zaatakować, wysyła następujące sygnały: jeży sierść, „kładzie” uszy, stoi na sztywnych łapach, ma uniesiony ogon, ma odsłonięte, dobrze widoczne zęby, warczy. Je­śli pies zaatakuje, należy: Zachować spokój. Wezwać pomoc (jeśli to możliwe i ktoś dorosły jest w pobliżu). Nie uciekać (pies ma wrodzony instynkt drapieżcy i podejmie pogoń). Nie szarpać się (zwierzę zaciśnie szczęki jeszcze mocniej). Nie patrzeć mu w oczy (zwierzę poczuje się drażnione i prowokowane). Przyjąć pozycję „żółwia”

                  https://www.youtube.com/watch?v=5rHrnbMbwZs

 Dzieci powtarza­ją ćwiczenie kilkakrotnie .

Zachęcam do wykonania:

KPcz.4 str. 37b – zaznaczanie sytuacji, w których nie należy podchodzić do nieznajomego psa, otaczanie pętlą obrazków przedmiotów potrzebnych podczas spaceru z psem.

-   „Mój  przyjaciel pies ” –  praca plastyczna; doskonalenie umiejętności konstrukcyjnych, rozwijanie fantazji i wyobraźni.

 

Moja mała podpowiedz, ale oczywiście mile widziane są  własne pomysły.

 

Czekam na zdjęcia z waszymi pieskami 

 

Miłej zabawy kochane przedszkolaki.

Dziękuję za wiadomości od Was i przesyłane zdjęcia.

Oczywiście czekam na kolejne. Pozdrawiam Was serdecznie!!!

Wychowawczyni